મારે રહેવું ભાડાના મકાનમાં…

વિશ્વમાં મારા માટે સૌથી વધુ કંટાળાજનક પ્રક્રિયા જો હોય તો એ છે ભાડાના એક મકાનમાંથી બીજા મકાનમાં સામાન ફેરવવો.. મહુવામાં અમે ભાડે રહીએ છીએ, છેલ્લા સાડા ચાર વર્ષમાં બે મકાનોમાં રહ્યા છીએ, 14મી માર્ચથી ત્રીજા મકાનમાં પ્રવેશ કર્યો, સામાન (ભેગો કરવો, બાંધવો, ફેરવવો, છોડવો અને ગોઠવવો), દૂધવાળાને, કેબલવાળાને, હાર્દીની શાળાની વેનના ડ્રાઈવરને વગેરે વગેરેને નવા સરનામે આવવા કહેવું, પંખા – ટ્યૂબલાઈટ કાઢવા – લગાવવા જેવી અનેક બાબતો ભયાનક કંટાળો અને થાક આપે છે.

‘સૌરાષ્ટ્રની રસધાર’ ના ઑડીયોને લીધે અક્ષરનાદ પર પોસ્ટ કરવામાં (એક દિવસ પાડવા સિવાય) ખાસ વાંધો આવ્યો નહીં. પણ હું, પત્ની, મમ્મી અને છોકરાઓ ખૂબ થાકી ગયા – અને છતાંય નવા મકાનમાલિકે ઢોકળા અને ગરમાગરમ ખીચડી સાથે અમારું સ્વાગત કર્યું એ ખૂબ ગમ્યું.

હવે પ્રતિભાએ મારી પાસેથી વાયદો લીધો છે કે ફરીથી મકાન બદલીશું ત્યારે આપણા પોતાના મકાનમાં જઈશું….. જોઈએ આ સ્વપ્ન ક્યારે સાચું થાય છે કારણકે મહુવામાં (કોઈ ઈન્ડસ્ટ્રી નથી છતાંય એક અથવા બીજા કારણસર) મકાનના – પ્લોટના ભાવ શહેરની સરખામણીએ ચાલે છે અને રાજુલામાં એથી પણ વધારે છે. મહુવામાં પ્લોટના 1200 રૂપિયા પ્રતિ ચોરસ ફૂટ ભાવ છે… એથી પણ વધારે શક્ય છે.

એટલે ‘આમીન’ કરીને એ સ્વપ્નને હમણાં સ્ટોર કરી દીધું છે, અને ભાડાના નવા મકાનમાં સામાન ગોઠવાઈ રહ્યો છે, લેપટોપ અને મારા પુસ્તકો ગોઠવાઈ ગયા એટલે મારુ કામ પૂર્ણ થઈ ગયેલું ગણ્યું છે.

અને જો મકાન બદલવાના એવોર્ડ હોય તો એ સ્વીકારતી વખતે આવી સ્પીચ આપું – સામાન ફેરવવામાં મદદ કરવાવાળા બાબુ અને ગાડીની વ્યવસ્થા કરનાર શાંતિ – સુભાષનો ખૂબ આભાર. તો પંખા કાઢી અને રિપેર કરવા સુધી પહોંચડવા બદલ નયનનો પણ ખૂબ આભાર. મકાન પાછું લેનાર મકાનમાલિક અને નવું મકાન આપનાર મકાનમાલિક – બંનેનો પણ ખૂબ ખૂબ આભાર… 🙂